TIP VAN RUUD: Ilia Rayskin’s Introspections

Alvorens mij aan mijn taak te kwijten jullie “te verblijden” met de eerste tip van 2024 wil ik jullie allereerst een in alle opzichten aangenaam en muzikaal jaar toewensen in goede gezondheid. Laten we hopen dat muziek dit jaar een bijdrage kan leveren aan het bij elkaar brengen van mensen en meer begrip voor elkaar kan bewerkstelligen. Dat zou mooi zijn.

Dat gezegd hebbende doet het mij deugt dat zoveel talentvolle jonge Nederlandse en buitenlandse muzikanten via de weg van de Nederlandse muziek opleidingen hun plek op het podium en in de media aan het veroveren zijn. Ik heb er de afgelopen jaren al een aantal aan jullie voorgesteld en doe dat middels deze tip graag opnieuw.

Drummer en componist Ilia Rayskin’s sextet Introspections heeft zijn basis in Amsterdam. Al vroeg in zijn leven kwam hij in aanraking met verschillende soorten muziek. Dit leidde tot het starten van viool lessen op zesjarige leeftijd. Toen zijn familie naar Duitsland verhuisde wisselde hij naar het drumstel en bleek daar al snel talent voor te hebben. Op zijn 18deging hij terug naar Amsterdam om daar te gaan studeren aan het conservatorium. Hij heeft hier les gekregen van o.a. Arie Hoenig, Jonas Burgwinkel en Martijn Vink.

Inmiddels in de 20 is hij in Amsterdam en omgeving een veel gevraagd drummer. Hij speelde al samen met Jesse van Ruller, Tineke Postma, Jasper Blom, Xavi Torres en Reinier Baas om maar een aantal Nederlandse top muzikanten te noemen.

In het voorjaar van 2023 verscheen zijn debuut album Unboxed dat hij met zijn sextet Introspections en enkele gasten heeft opgenomen.

Aviv Noam                   – altsaxofoon
Hristo Goleminov         – tenorsaxofoon en basklarinet
Aleksander Sever          – vibrafoon
Máté Lachegyi              – piano, Fender Rhodes en synthesizers
Daniel Nagel                – contrabas 
Ilia Rayskin                   – drums en composities

Gasten:
Nicolò Ricci                 – tenorsaxofoon
Antonio Moreno           – trompet
Chaerin Im                  – Fender Rhodes

Ilia streeft er in zijn muziek naar om zoveel mogelijk muzikale invloeden en genres te laten samenvloeien. Hij deinst er hierbij niet voor terug om uit zijn comfortzone te stappen en het onbekende te verkennen. Vandaar ook waarschijnlijk de titel van het album dat verwijst naar niet in hokjes denken.

De twaalf stukken op het album zijn een weergave van wat zich in zijn hoofd afspeelde tijdens de covid periode. Hij hoopt dat de luisteraar hiermee inspiratie opdoet om dieper in zichzelf te kijken. Of dit ook bij je lukt laat ik in het midden. Het is voor mij in ieder geval muziek die mij raakt en verrast met zijn veelzijdigheid.

Het album begint met een vrij traditionele korte introductie Preface genaamd die wel gelijk vol dynamiek zit en een spannend gevoel geeft. Het volgende nummer Unbox Yourself trekt deze lijn door maar combineert die spanning met zowel rust brengende delen met een hoofdrol voor de piano als ook wilde ritmisch gedomineerde stukjes. Dit terwijl het toch als een eenheid weg luistert. Alsof de muzikanten met elkaar in discussie gaan met respect voor elkaar. Het nummer Aphrodite’s lost file is een expressie van Iliya’s onzekerheid en frustraties waar het gaat om de liefde. Het begint zacht en eindigt angstaanjagend. Het langste nummer op het album is Breaking the line. Hierin komt het samenspel en het combineren van de diverse instrumenten goed tot zijn recht. Het nummer verveeld geen moment en zet je regelmatig op het verkeerde been door onverwachte overgangen en muzikale vondsten. Het hele album is sowieso een spannende aangelegenheid. Het doet mij door het veelvuldig inzetten van de vibrafoon en de algehele drive van de stukken regelmatig denken aan de bassist Dave Holland. Met name de formaties die in het begin van deze eeuw door hem werden geleid toen hij nog op het bekende ECM label albums uitbracht.

Ga er eens goed voor zitten en geef je over aan het album en laat je net zo aangenaam verrassen als ik.

Inmiddels is er in december ook al een tweede album verschenen onder de naam MIDI studies. Dit is geheel iets anders. Het zijn 20 korte studies voor midi piano die samen feitelijk één grote canon vormen zoals hij zelf zegt. Inspiratie hiervoor heeft hij opgedaan bij het beluisteren van de muziek die de componist Conlon Nancarrow heeft gemaakt. Zeer experimenteel solo piano werk dat niet ieders cup of tea zal zijn. Mij spreekt Unboxed in ieder geval veel meer aan.

Tot in de schrikkelmaand februari.


Reactie toevoegen

Your comment will be revised by the site if needed.