Recensie Mehmet Polat kwartet Een Bunder muziek, 12 mei 2024

 door Marius Roeting

Weergaloze, hartverwarmende wereldklanken op een snikhete middag.

Wie gaat er nu op een heerlijke, zonnige en warme voorzomermiddag in een grote tent zitten. Naar het strand, een terrasje of de koele bossen in lijkt een beter idee. Je moet haast een beetje gek zijn om dan binnen te gaan zitten….Desondanks was die Yurt -op het terrein van Een Bunder kunst in ‘s-Heer Arendskerke- zondagmiddag 12 mei volgepakt, waarbij gelukkig de deuren openbleven ‘voor wat doorstroom’ aldus organisator Maurits Portier. De warmte kwam niet alleen vanwege de zon, maar tevens -en veel belangrijker- door de hartverwarmende muziek van een kwartet. Een energieke bassist die swingend zijn instrument strijkt en plukt, een dynamische drummer die zijn drumstel niet als ‘dreun- en slagwerk’ maar als een echt instrument bespeelt, een wat introverte pianist die het vuur niet in zijn bewegingen maar in zijn spel legt en tenslotte een haast sereen ogende oud speler. Het Mehmet Polak kwartet is vernoemd naar de bespeler van dat oude Arabische snaarinstrument. ‘De oud is de voorloper van de (west)Europese luit, alleen zonder fretten’ legt hij uit aan zijn aandachtige publiek. Het spel van Polat kent de virtuositeit van Jimi Hendrix, het ultieme bluesgevoel van een Eric Clapton, de soul van Stevie Wonder en gaat gepaard met de ziel van Polat. Commercieel zal hij nooit in dat rijtje grootheden terecht komen, maar hoort daar zuiver muzikaal zeker in thuis. Polat componeert de melodieën zelf, waarbij het dus geen traditionele muziek is, maar wel gebaseerd op overgeleverde thema’s en structuren. Zijn werk kent invloeden uit muziek uit Anatolië, de Balkan en de Ottomaanse muziek, naast hedendaagse Westerse muziek. Westerse harmonieën versmelten met de oosterse melodieën en ritmiek. Verstilde momenten wisselen af met krachtige, dynamische passages en ter zake doende improvisaties met een jazzy touch. ‘Het klinkt soms meditatief, maar ook met een groove’ laat hij ons weten. Melodische en harmonische variaties, breaks, stops, syncopen, tegenmaten, toonsoortwisselingen, unisono gespeelde riffs passeren in de vaak lang uitgesponnen werken. Ze vervelen geen moment, maar worden ook niet tot op het bot uitgekleed. Prima gedoseerd weet het kwartet je telkens weer mee te trekken in hun betoverende Westers-Anatolische magie van klanken. Zelfs de bijna uitgestorven drumsolo door Martin Hafizi weet te bekoren. Deze man ademt ritme! Mehmet Polat (oud, composities), Daniel van Huffelen (contrabas), Mike Roelofs (piano) en Martin Hafizi (drums) brengen je in een ontspannende cadans met tussendoor krachtig dynamische verassingen en spannende accenten. De pakweg 60 bezoekers bij het concert in de Yurt zijn niet gek: ze lieten strand, terras of bos links liggen en maakten een prima keuze voor een subliem concert.