»
Deze site maakt gebruik van cookies, zodat wij je de best mogelijke gebruikerservaring kunnen bieden. Cookie-informatie wordt opgeslagen in je browser en voert functies uit zoals het herkennen wanneer je terugkeert naar onze site en helpt ons team om te begrijpen welke delen van de site je het meest interessant en nuttig vindt.
TIP VAN RUUD: JoVia Armstrong
Ik ben helemaal blij. Na mijn onfortuinlijk ongeluk begin november vorig jaar begin ik weer behoorlijk de “oude” te worden. Het recente bezoek aan de twee druk bezochte jazz concerten van Ben van der Dungen in de schouwburg en Eric Vloeimans in de Spot hebben zeker ook aan die blijheid bijgedragen. De bezoekersaantallen tijdens deze twee concerten geven moed voor de toekomst. Die toekomst probeer ik in mijn tips ook regelmatig naar voren te brengen. Met muzikanten die mijns inziens aandacht verdienen omdat ze een verfrissende draai aan onze geliefde muziekstroming geven. Mijn tip voor deze maand valt wat mij betreft zeker in deze categorie.
Tot op heden heb ik nog niet vaak aandacht gevraagd voor muzikanten uit de VS maar daar komt nu verandering in. Graag stel ik JoVia Armstrong aan jullie voor. Zij is percussioniste die op een bijzonder instrument, de hybride Cajon Kit speelt. Dit is een percussie doos waar je op kunt zitten uitgebreid met snaren op de achterkant en gekoppeld aan elektronische effecten. Naast componist van inmiddels drie eigen albums, haar meest recente bespreek ik hier, is ze actief als tourmanager en leraar. Verder maakte ze al voor vijf korte films de muziek.
Met haar huidige band Eunoia Society heeft ze inmiddels twee albums uitgebracht. In juli 2022 The Antidote Suite en het nieuwe album Inception. De band is eigenlijk een samenwerkingsverband met Leslie DeShazor die als hoofdinstrument de elektrische viool bespeelt. Beide hebben al met artiesten als Stevie Wonder, Roy Hardgove, Pat Metheny en Regina Carter gespeeld. Met hun eigen band maken ze echter geheel andere muziek die mij herhaaldelijk doet denken aan Stick men. Een afsplitsing van de progressieve rockband met jazz invloeden King Crimson. De muziek van de twee dames roept, niet onlogisch misschien, ook associaties op met de elektrische band van Jean Luc Ponty. De dames tillen hun muziek, samen met Damon Warmack op elektrische bas en Sasha Kashperko op elektrische gitaar, echter moeiteloos naar deze tijd. Het is daarom absoluut geen kopie van de genoemde voorbeelden. Op het gevaar af mensen af te schrikken zou ik het Jazzrock anno 2024 willen noemen. Maar dan zonder het ge-freak dat sommigen bij deze term een vies gezicht doet trekken. De stukken klinken eerder vrolijk en harmonieus met solo’s die in dienst staan van het nummer. Luister maar eens naar de nummers Babies, Hide, then Seek en Creation. Zie de links hieronder. Er wordt regelmatig rust ingebouwd wat bij de jazzrock uit de bloeiperiode in de jaren 70 van de vorige eeuw vaak ontbrak. Geen onnodig ingewikkeld gedoe.
JoVia Armstrong wil met dit album de reis van bevruchting naar geboorte en vervolgens volwassenheid uitbeelden. Dit komt niet alleen tot uitdrukking in de titels van de nummers maar ook in de puls die aan de meeste nummers wordt meegegeven door de percussie en bas. Iets heftiger is het nummer Creation. Maar dat gaat dan ook over het maakproces zoals de titel aangeeft.
Een album over een onderwerp dat niet vaak centraal wordt gezet in de muziek bij mijn weten. Het heeft geleid tot een aangename luisterreis die ik graag met jullie wil delen.
Tot de volgende maand en het volgend concert!
Reactie toevoegen