TIP VAN RUUD: John Ghost

Hoe waardevol is het om van het leven te kunnen genieten en dingen te kunnen doen waar je vrolijk van wordt. Dit heb ik recent ondervonden. Door een ongelukkige val heb ik mijn nek gebroken en ben daarom de komende tijd zeer beperkt in mijn bewegingsvrijheid. Dit betekent concerten afzeggen, vakantie annuleren etc. Maar gelukkig blijven er nog genoeg hobby’s over en kan ik ook nog typen zoals jullie middels mijn nieuwe tip kunnen ervaren. Muziek luisteren komt nu nog meer dan anders op de voorgrond.

Bijna was ik dus een geest. Daarom uit mijn lijstje namen voor de maandelijkse tip deze keuze voor de maand november 2023. De Gentse band John Ghost. Een beetje humor doet leven zeg ik altijd.

Met hun vorige plaat Airships Are Organisms scoorden ze al hoge ogen in 2019 in de diverse jaarlijstjes. Dit was mij echter ontgaan, of vergeten dat weet ik niet meer. Door bekende omstandigheden konden ze dit album niet live brengen. Ze zijn niet bij de pakken neer gaan zitten maar zijn gelijk aan de slag gegaan met een opvolger. Die is er nu en heeft als titel Thin Air.Mirror Land.

Ze bestaan overigens al veel langer. Opgericht in 2010 behaalde het sextet al snel de Young Jazz Talent award op het Gents jazzfestival en traden ook op tijdens ons eigen Jazzfestival in Middelburg. Toen nog op het Abdijplein.

John Ghost is;

Jo De Geest – composities, gitaar, loops
Rob Banken – alt saxofoon, bas klarinet, fluit
Wim Segers – vibrafoon, marimba, percussie
Karel Cuelenaere – piano, Fender Rhodes, synthesizer
Lieven Van Pee – bas
Elias Devoldere – drums, percussie

Thin Air.Mirror Land bestaat uit zes langere nummers uit een totaal van 16 beschikbare. Jo De Geest is verantwoordelijk voor de composities en de keuze. Tijdens de repetities en het opname proces komt daar dan de creatieve inbreng van de andere leden bij. Één van de inspiratiebronnen voor het album is het schilderij van Edvard Munch The Storm.

De totale luisterervaring zou ik willen omschrijven als melancholisch. Het tempo van het nummer is in het begin over het algemeen bedaart. Naarmate de nummers vorderen groeit het pallet aan instrumenten en klankkleuren als een bloem die in de zon langzaam zijn kleurenpracht tot volle wasdom laat komen. De muziek ademt een mix van serieuze ondertoon met een vrolijke zonnige buitenkant. Alsof de band de problemen van alle dag niet wil wegpoetsen maar er wel iets positiefs tegenover wil zetten. Dit brengt een mooie balans in de nummers waarin het geheel belangrijker is dan de individuele instrumenten. Het gaat veel meer om het totaalgeluid dan om individuele virtuositeit. Hierdoor ontstaat een klankgeheel dat een mix is van minimalisme, klassiek, jazzdance en een band als Jagga Jazzist. Met de producer van deze Scandinavische band werkt John Ghost al langer samen. De prachtig vormgegeven hoes geeft de sfeer van het album perfect weer.

Kortom een album om eens rustig voor te gaan zitten om de gebeurtenissen in de wereld en van alledag te overpeinzen. Ik ga in ieder geval onderstaande links nog eens aanklikken en mijn geluk koesteren met deze eigenzinnig, aparte, mooie muziek. Hopelijk tot volgende maand.