TIP VAN RUUD: Jacob Karlzon

Mijn tip voor de maand juli komt deze keer eens niet uit één van de diverse bladen of jazz nieuwsbrieven die ik al jaren uitpluis. Persoonlijk vind ik het een compliment aan het Zeeland Jazz Festival van dit jaar dat de Zweedse pianist Jacob Karlzon uit Malmö mij dermate kon bekoren dat ik hem graag via deze weg aan jullie wil aanbevelen. Geen nieuw jong talent, maar eerder een gevestigde naam die ik niet eerder op mijn netvlies had. Tijdens het concert had hij een top band meegenomen waar o.a. de van E.S.T. bekende drummer Magnus Öström deel van uit maakte. Minpuntje was het niet in grote getalen aanwezige publiek. Waar waren jullie mensen! Is er eens iets goeds in de buurt dan moeten je wel komen anders sterft het uit in Zeeland. En dat zou zonde zijn toch?!

Dat gezegd hebbende, terug naar mijn tip. Jacob Karlzon is inderdaad geen nieuweling. Hij wordt vergeleken met Keith Jarrett en Bill Evans, maar gaat veel verder wat betreft de stijlen die hij in zijn muziek gebruikt. Met diverse bezettingen heeft hij sinds 1998 al 12 albums opgenomen. Dit gaat van solo naar het standaard piano trio, waarbij hij niet schroomt om ook keyboards en elektronica in te zetten. Hij breidt zijn trio regelmatig uit met gast musici op diverse instrumenten. Hij maakt hierbij ook regelmatig gebruik van metal en elektro invloeden en het andere uiterste folksongs uit zijn geboorteland Zweden. Hij verliest echter nooit de vorm uit het oog, zodat er wel lijn in zijn stukken blijft zitten en deze voor een breder publiek luisterbaar blijven. Geen moeilijk doenerij maar altijd aangenaam om naar te luisteren dus. Zelf zegt hij over zijn muziek: “We are a modern people with a long history, and it is precisely this which I want to reflect in my music. I am fascinated with the possibilities of new technologies but I also need warmth and a connection with the earth in order to feel happy.”

Zijn recente album Wanderlust nam hij op met zijn huidige trio, dat naast hemzelf bestaat uit bassist Morten Ramsbøl en drummer Rasmus Kihlberg. Verder doet Dominic Miller op gitaar en Mathias Eick op trompet beide op twee nummers mee.

Het album is zeer gevarieerd met enkele rustige “echte” pianotrio stukken maar ook, mede door de inzet van keyboards, filmisch orkestraal aandoende nummers met meer power en drive. De beide gasten zorgen voor extra klankkleur. Luister maar eens naar Promises Kept met een haast klassiek aandoende sfeer waarin de gitaar van Dominic Miller in een warm bad valt. De warme trompet van Mathias Eick, die wel wat weg heeft van onze eigen Eric Vloeimans, kleurt prachtig in het nummer Lullaby for Runaways dat zo’n typisch Scandinavisch begin heeft. Je ziet de wind bij wijze van spreken over de sneeuwvlakte blazen. Om later over te gaan in een hipper naar lounge neigend deel. Dit alles op geheel natuurlijke wijze in elkaar overgaand.

Mijn conclusie is een muzikant met veel gezichten die wel herkenbaar blijft en voor een groter publiek geschikt is.

Wil je meer weten over deze Zweedse muzikant bezoek dan zijn site https://www.jacobkarlzon.com
Hier vindt je ook zijn eerdere albums en diverse links naar prachtige video’s die zijn muziek ondersteunen. Enkele voorbeelden hieronder.

Geniet van de zomer en de diverse festivals met ongetwijfeld veel mooie muziek. Ik zal mij in ieder geval, wanneer jullie dit lezen, prima hebben vermaakt tijdens 3 dagen North Sea Jazz Festival. Eindelijk weer!