Indrukwekkend en inspirerend recital

Jeanette Vergouwen-de Caluwe

 

Als het vocale ensemble Graindelavoix optreedt, weet je dat het een pakkend en gedreven concert wordt. In de Sint Jacobskerk in Vlissingen werd zondag 12 oktober 2025 een programma gezongen met Frans-Vlaamse polyfone werken uit de 15de en vroeg16de eeuw.

Muziek waar je niet over moet nadenken, maar gewoon naar moet luisteren. Graindelavoix durft te musiceren in de stijl van de Middeleeuwen, zingt ongepolijst en zorgt voor een gedreven en doordringende vertolking.

Deze keer met slechts vier vocalisten: Andrew Holt/alt, Albert Riera/tenor, Marius Peterson/tenor en Arnout Malfiet/bas. Als je al een paar keer een concert hebt bijgewoond, weet je dat er gezongen wordt op een natuurlijke manier en er niet gepolijst wordt.

Maar door de inspirerende leiding van Björn Schmelzer (hij kent werkelijk alle partituren van buiten en geeft alles aan) klinken de stemmen heel apart. Je waant je in een paradijselijke omgeving en je zuigt gewoon de klanken naar binnen. Graindelavoix bereikt, door ongedwongen en spontane interpretaties, ongekende hoogtes en verrast het publiek telkens met nieuwe perspectieven.

Schmelzer richtte het ensemble in 1999 op in Antwerpen. Er zijn vele opnames gemaakt en de groep ontbreekt bijna nooit op de Festivals Oude Muziek (Antwerpen, Utrecht en overal in Europa, Azië en Amerika).

Muziek Podium Zeeland (MPZ) heeft Graindelavoix al enkele keren geprogrammeerd in Middelburg en Vlissingen. Gezien de ongekend vreemde houding van de Provincie Zeeland dreigt het culturele klimaat erg slecht te worden. Het zou een enorm verlies zijn als de hoogstaande concerten van klassieke muziek zouden verdwijnen.

De opstelling in de Sint Jacobskerk was apart, het publiek zat rondom de cirkel waarin de 4 zangers en muzikaal leider stonden. Je zat dus letterlijk rond het hart van de muziek. Je hoorde de verschillende stemkleuren ook telkens uit een andere hoek komen, omdat de uitvoerders steeds van plaats wisselden.  De werken van de componisten Binchois, Ockeghem, Desprez Obrecht en Compère werden in chronologische volgorde vertolkt.

Ik ga niet alles benoemen. Ik wil alleen zeggen dat de uitvoering gewoon een beleving was. Technisch is het zo knap en door de indringende wijze van de vertolking word je ontroert en voel je bewondering. Als ik dan toch iets moet benoemen: Déploration sur la mort de Binchois van Ockeghem, één klagende golf van klanken, zorgde voor kippenvel, zijn Alma redemptoris Mater zorgde voor een hemelse sfeer en Salve Regina van Deprez was werkelijk een dramatisch en muzikaal hoogtepunt, zo beeldend en gaaf vertolkt.

Graindelavoix concerteert in de hele wereld. Dat MPZ dit ensemble al verschillende keren heeft laten optreden, is een prestatie. Ik hoop dat de culturele verschraling in Zeeland niet verder doorzet. Het zou eeuwig jammer zijn.