TIP VAN RUUD: Gulli Gudmundsson

Het album met de titel Flod Og Fjara, oftewel eb en vloed, is ontstaan uit een samenwerking tussen Gulli en Jeroen tijdens de pandemie. Hiervan is ook een EP verschenen. Tijdens het muziekfestival Make It Jazz in 2022 voegde de Tilburgse trompettist Koen Smits zich bij hen.

Het album is deels geïnspireerd door de geschiedenis van zijn grootouders die elkaar tijdens de eerste wereldoorlog uit het oog verloren waarna zijn grootvader, een Duitse zeeman,  in Cuba bleek te zijn overleden. Eb en vloed symboliseren hier de positieve en negatieve herinneringen en gebeurtenissen en het verlangen naar het thuisland IJsland.

Dit verlangen en de emoties die daarbij gepaard gaan komen duidelijk terug in de deels met folk invloeden en melancholische toonzetting gekleurde nummers.

De traditie komt naar voren gelijk in het eerste nummer Fjarri wat ver weg betekent. Een relaxed nummer waarin piano, bas en trompet een harmonieus samenspel ontwikkelen en de solo’s één zijn met het nummer. Er klinkt heimwee door in de relaxte muziek.

Dit geldt ook voor het tweede nummer Philip. Met het kenmerkende vloeiende en melancholische pianospel van Jeroen van Vliet en het omfloerste trompet geluid van Koen Smits klinkt het verlangen van grootvader naar zijn geliefde en thuisland door.

Koen is een talent die je kunt vergelijken met Arve Hendriksen, Eric Vloeimans en een beetje Nils Petter Molvaer. Luister maar naar het derde nummer Glima, glans in het Nederlands. Dit nummer is wat vrolijker, speelser en drukker. Alsof de zon een beetje is gaan schijnen.

Heyr Himna Smidur of hoor hemelmaker keert weer terug naar de sfeer van de eerste twee nummers. Een kamerjazz sfeer die versterkt wordt door het prachtig op elkaar ingespeelde samenspel van de drie muzikanten.

In Panta, dat volgens Google translate zoiets als volgorde betekent, maar pin me er niet op vast, wordt door Koen voor het eerst gebruik gemaakt van elektronische toevoegingen wat de sfeer nog versterkt.

Het titelnummer Flód Og Fjara ademt die zo kenmerkende Scandinavische invulling van jazz waarbij je de ijzige natuur gelijk voor je geestesoog ziet verschijnen. Een kalme zee met het langzaam golvende water dat dik is van het bijna ijs zijn.

Het volgende nummer Alcaniz is een bewerking van een nummer van de Spanjaard Federico Moreno Torroba (1891-1982). Hierin wordt een prachtige samenvoeging gemaakt van een mediterrane ondertoon in combinatie met van die wat stijve muziek die ze een paar honderd jaar geleden tijdens bals in de paleizen wel speelden.

Daarna komt Solveig of zon. In vergelijking met al de vorige nummers zou je het haast een hard nummer kunnen noemen. Trompetspel dat er wat meer uit knalt, een bas solo en over het geheel minder melancholisch.

Met Komdu Heim wat kom naar huis betekent zijn we dan bij het laatste nummer aangeland. Het prachtige trompetspel van Koen Smits wordt hier nog één keer op de voorgrond gezet. Al is het volledig in harmonie met de twee andere instrumenten. Een prachtige afsluiting van een album dat de inspiratiebronnen niet beter kan uitdrukken.