TIP VAN RUUD: Kjetil Mulelid

Hier is hij nog relatief onbekend maar in zijn geboorteland Noorwegen in opkomst. Hij heeft veel, ook internationale waardering gekregen voor zijn werk tot nu toe. Het gaat dan over zijn quartet Wako waarmee hij inmiddels zes albums heeft opgenomen, een duo met zangeres Siril Malmedal Hauge waarmee hij in 2023 het eerste album heeft opgenomen en zijn trio dat sinds 2017 drie albums heeft gemaakt.  Onder eigen naam heeft hij nu zijn tweede album, Agoja genaamd, uitgebracht. Eerder kwam al het solo piano album “piano” uit op Rune grammofoon. Dit werd vergeleken met grote namen zoals Keith Jarrett, Brad Mehldau en Bill Evans.

Nu dus Agoja. Op dit album heeft hij voor het eerst vanuit de studio, zonder tijdsdruk, muziek gemaakt waarbij hij niet vooraf wist wat het resultaat zou zijn. Dit in tegenstelling tot zijn normale werkwijze waarbij hij eerst nummers tot wasdom laat komen tijdens optredens. Vervolgens heeft hij veel van zijn muzikale vrienden gevraagd deze reis met hem te maken. Bekende namen zoals Matthias Eick, Arve Henriksen en Trygve Seim.

De volledige bezetting die op diverse van de acht stukken speelt is dan ook groter dan waarmee hij tot nu toe gewend was te spelen.

Kjetil Mulelid                            –           piano, wurlitzer, rhodes en synths
Andreas Winther                      –           drums
Lars Horntveth                         –           pedal steel gitaar
Bárdour Reinert Poulsen           –           elektrische en staande bas
Signe Emmeluth                       –           alt saxofoon
Trygve Seim                             –           tenor saxofoon
Martin Myhre Olsen                 –           tenor saxofoon en sopraan saxofoon
Sasha Berliner                          –           vibrafoon
Selma French                           –           viool
Lyder Roed                               –           trompet
Mathias Eick                             –           trompet
Arve Henriksen                         –           trompet en elektronische effecten

De stukken hebben allemaal een eigen atmosfeer. Zelf zegt hij hierover dat hij een observeerder en denker is die geïnspireerd raakt door allerlei gedachten en sferen. Dit reflecteert hij in zijn muziek, vaak vanuit een melancholieke stemming. Dit is terug te horen in zijn composities. Zo is hij zeer geraakt door de oorlog in de Oekraïne en dit verwerkt hij in diverse stukken. In het stuk Song For Eliah is de inspiratie persoonlijker. Hij schreef het voor zijn zoontje.

Uit deze mix van gevoelens, sferen en samenwerking is wat mij betreft een album ontstaan met ronduit prachtige muziek die menigeen zal ontroeren en mooie beelden oproept. Het is dan ook geen somber album. Eerder muziek die gevoelens van hoop en kracht naar boven brengt. Muziek van nu waarin veel te ontdekken valt. Vaker draaien of streamen, liefst dat eerste wat mij betreft, en je ontdekt een magische wereld.

Luister maar!