Weer twee concerten naar een nieuwe datum!

Om u toch wat muzikaal vertier te brengen vind u in de onderstaande link één van de mooiste muziekfilms. Sviatoslav Richter was volgens velen, waaronder Artur Rubinstein, de beste pianist. Richter speelde, slechts bijgelicht door een verveloze schemerlamp, doorgaans in de schemering. “We leven in een tijd van voyeurs, en niets is dodelijker voor de muziek.” Het publiek moest volgens Richter niet worden afgeleid met ‘visuele prikkels’. In 1992 was Richter nog in Nederland voor drie recitals met sonates van Beethoven, polonaises van Chopin en werk van Skrjabin. Richters spel stond bekend als verraderlijk achteloos. Maar zorgeloos was hij nooit. Ook na afloop van een recital ging hij nog een paar uur repeteren, want ‘het kan immers altijd nóg beter’. Richter groeide op in Odessa, waar hij koorrepetitor bij de plaatselijke opera werd en pas als 21-jarige zijn pianostudie bij Heinrich Neuhaus begon. Zijn westers debuut, begin jaren zestig in de New Yorkse Carnegie Hall, bracht nogal wat commotie teweeg: om z’n zenuwen de baas te blijven had hij kalmerende pillen geslikt die lachbuien als bijwerking opleverden. De film heeft twee delen ieder van circa 1 uur en 15 minuten. Het tweede deel volgt vanzelf. U ziet ongelofelijk unieke beelden met allerlei grootheden en heel veel bezeten musiceren door Richter zelf en vooral prachtige verlegen beschouwingen.