Jeanette Vergouwen-de Caluwe

Wat zou ik graag een patrijs willen zijn en mogen meereizen met The Choir of Clare College Cambridge tijdens hun tournee door Europa. Zij sluiten hun concert af met een waanzinnig mooie toegift ‘Twelve days of Christmas’ waarin (net als in Old Mac Donald had a farm) steeds meer figuren optreden van de patrijs in de perenboom tot en met de trommelaars. De herhalingen en ook de performance van de koorleden werkten aanstekelijk. Een fraai staaltje van zang en voordracht, vol heerlijke humor en vrolijkheid.

Deze week verzorgt dit koor vier optredens in Nederland. De eerste uitvoering was dinsdag 17 december in de Sint Jacobskerk in Vlissingen. Het Programma ‘Bethlehem Star’ brengt een verzameling van vooral hedendaagse kerstliederen en enkele traditionals. Een concert waarin de kerststerren volop flonkeren. De vocalisten stralen pure vreugde uit en de toegift is een schitterend en humoristisch besluit van een heel apart, verrassend en vooral kwalitatief hoogstaand concert.

Dit koor bestaat al meer dan vijftig jaar en heeft een internationale reputatie. Dirigent Graham Ross leidt deze jonge studenten/vocalisten en samen bezorgden zij het publiek een bijzondere ervaring.

De belangstelling voor dit optreden was groot en de toehoorders waren enthousiast.

Ik kan kort zijn deze keer, dit koor bezit een mooie koorbalans, heel homogeen en perfect in frasering en dynamiek. Het was een demonstratie van hoe men gebruik kan maken van openbloeien van klanken en het terugbuigen van volle geluiden naar fluisterende stille tonen.

De (vele) solistische inbrengen door de koorleden waren steeds tot in de puntjes verzorgd. Er werd soepel gemusiceerd en de moeilijke passages kwamen prachtig over. De traditionele kerstconcerten die Muziek Podium Zeeland elk jaar verzorgt, met steeds een ander Engels koor, zijn geweldig. Dit jaar met opvallend veel vrouwelijke vocalisten. De tijd van de kathedraalkoren met alleen maar jongens en mannen is duidelijk voorbij. Het zijn nu studenten van universiteiten en conservatoria die deze traditie voorzetten van de concerten met Carols en Songs rond Kerstmis.

In de eerste liederen In dulci Jubilo en Audivi vocem de caelo viel de uitgekiende frasering op en in de Baskische traditional het vlotte tempo, de perfecte afwisseling van stemmen en ronde koorklank. De inbreng van de organisten Daniel Blaze en Evie Perfect was groot, soms begeleidend, soms een aparte aanvulling.

Enkele opvallende interpretaties vond ik het ritmische sterk vertolkte Morning Star van Pärt en het Lux aurumque van Whitacre met die mooie verstilde slottonen. Ook de twee wiegeliederen (We look for you van Reena Esmail en Sweet was the song the Virgin sung van Emma Brown) klonken perfect homogeen met sterke samenklanken. Maar werkelijk fenomenaal was de traditional (arrangement Graham Ross) Still, still, still. De vocalisten stonden verspreid in de grote ruimte. De klanken kwamen uit alle hoeken en smolten samen en ik voel en hoor nog de strelende vibratie van de woorden still, schlaf en ruh’t in mijn oren.

De twee laatste liederen klonken vrolijker en dansant met een intrigerende orgelinbreng in Tomorrow shall be my dancing day van James Burton.

Ik ben nu al benieuwd wie er in 2025 in de Sint Jacobskerk zal optreden.